Ik zeg met klem…
Door Dicky In Columns op 23 oktober 2015
Ik heb geschreven dat je eens een keer iets anders met je haar moet doen. Dat was een mevrouw helemaal met mij eens en ze had een afspraak gemaakt. Zo stond het ook in het boek: ‘iets anders’. Mevrouw zat al klaar met een heerlijke cappuccino… (we hebben een nieuw koffieapparaat).
‘Ik heb je column gelezen en wil inderdaad ander haar. Ben altijd gewend om een klem in mijn haar te zetten, lekker makkelijk, maar ik wil dat niet meer!’
De klem zit er nog steeds in… knijp erin en het mooie haar valt lekker los naar beneden tot over haar schouders. Mijn ogen beginnen al te glinsteren, want hier mag de schaar in. Ga natuurlijk overleggen, bekijk de vorm van het gezicht en de structuur van het haar. Ik zeg… ‘ik weet zeker als ik het haar veel meer in lagen knip, dat je allemaal krullen krijgt. Door het gewicht, dus de lengte, trekt de krul eruit.’ ‘Jij bent gek’, zegt ze ‘ik heb geen krul en nog nooit gehad. Laat mij dat maar eens zien. En dan hoef ik ook geen klem meer in mijn haar wat al echt een gewoonte is, en het los dragen?’ ‘Ja’ antwoord ik. ‘Doen, gelijk doen, dat wil ik zien!’
Dus ik begin natuurlijk gelijk. Mevrouw is wel een beetje zenuwachtig. Stel haar gerust en vertel dat het niet te kort wordt. De tussenlagen worden korter, maar er zal tot ongeveer tien centimeter van de lengte af gaan.’
De linker kant heb ik geknipt en ze lacht. ‘Je hebt gelijk, het krult! (Ik heb krullen). Ik snap er niets van.’
Na het knippen begin ik het uiteraard te drogen en er komen nog veel meer krullen. Laat ook de achterkant zien, kijk niet te kort het…Ze is helemaal blij en daar gaat het natuurlijk om.
We staan bij de kassa. Alles is betaald, maar de klem heeft mevrouw in de hand. Ze draait het haar rond en doet zo die klem er weer in… ‘Wat doe je nu!!’, zeg ik. ‘Oohhh sorry, ja moet je nagaan hoe zo’n gewoonte dat is.’ We beginnen alle twee te lachen. Maar zegt ze… ‘Ik zeg met klem dat ik zeer tevreden ben. Dank je en ik kom zeker weer..’
Dicky Heuckeroth verzorgt eens in de twee weken een column in de Staphorster